Την περσινή σεζόν ο Ολυμπιακός την έβγαλε με επιθετικούς τον Χασάν, ο οποίος τελείωσε με 11 γκολ το πρωτάθλημα και τον Γκερέρο ο οποίος σκόραρε 7 φορές στην Superleague.
Ο Μαρτίνς ήθελε να κρατήσει τον Χασάν αλλά ο Ολυμπιακός δεν έδινε 4 εκ. ευρώ στην Μπράγκα για να τον αποκτήσει, πήρε όμως τον Ελ Αραμπί, ο οποίος την περασμένη σεζόν είχε πετύχει 31 γκολ.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού στηρίχθηκε στον Γκερέρο για τα προκριματικά του Champions League και όχι άδικα, αφού ο Μαροκινός επιθετικός χρειαζόταν χρόνο συμμετοχής.
Ο Ελ Αραμπί μπαίνει δύο φορές σαν αλλαγή, με Πλζεν και Μπασακσεχίρ και το μόνο ματς που ξεκινάει ως βασικός ήταν αυτό με την Κράσνονταρ, όπου τραυματίστηκε στην προθέρμανση ο Γκερέρο και αναγκαστικά παίρνει φανέλα βασικού. Σε αυτό το ματς ο Ελ Αραμπί πετυχαίνει δύο γκολ και σφραγίζει την πρόκριση για τον Ολυμπιακό.
Η συνέχεια; Τρια γκολ στο πρωτάθλημα, με Αστέρα Τρίπολης, με Βόλο και με Λαμία. Σύμπτωση; Και στα τρία ματς έπαιξε βασικός.
Η “επιβράβευση” για τον Ελ Αραμπί; Μπαίνει αλλαγή στο 93′ (ΝΑΙ στο 93′!!!) του αγώνα με τον Παναθηναϊκό και στο 89′ του αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα!
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό: Αξίζει τέτοιας αντιμετώπισης;
