Η σεζόν προχωράει ήδη έχουμε διανύσει κάτι παραπάνω από το πρώτο της μισό και έχουμε ο καθένας σχηματίσει μία πρώτη καλή εικόνα με βάση τα όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν με βάση τα όσα έχουμε δει γιατί τα πάντα εξελίσσονται είτε θετικά ή αρνητικά. Ως άνθρωπος προσπαθώ πάντοτε να βλέπω τις καταστάσεις με θετική αλλά και κριτική ματιά γιατί πάντοτε υποστηρίζω πως υπάρχει χώρος για βελτίωση.
Προπονητής δεν είμαι και θεωρώ πολύ δύσκολη τη συγκεκριμένη δουλειά είτε είσαι πρώτος ή τέταρτος προπονητής στο τεχνικό επιτελείο. Σπανίως θα κάτσω να κριτικάρω επιλογές ενός κόουτς γιατί το θεωρώ άκομψο και λάθος. Όσα γνωρίζει άλλωστε ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.
Ο Ολυμπιακός είναι πρώτος στη βαθμολογία της Ευρωλίγκας, αφού η Φενέρμπαχτσε χρωστάει να δώσει ένα ματς στο Παρίσι κόντρα στη ομώνυμη ομάδα. Παρ’ όλα αυτά έχω την αίσθηση ότι παίζει όσο χρειάζεται για να κερδίσει. Προσοχή δεν λέω ότι νικάει σβηστά γιατί κάτι τέτοιο δεν υφίσταται στην Ευρωλίγκα και στον πρωταθλητισμό. Επιπλέον δεν υπάρχουν διακόπτες εκτόξευσης.
Μπορεί να είναι λανθασμένη η συγκεκριμένη αίσθηση, όμως εκτιμώ ότι το ταβάνι των Πειραιωτών δεν το έχουμε δει. Θα εξηγήσω και τους λόγους που το υποστηρίζω αυτό. Αυτό που έχει αλλάξει από πέρσι ή ακόμη και από πρόπερσι είναι η εκτόξευση της ποιότητας και ας μη κρυβόμαστε αναφέρομαι στο δίδυμο Φουρνιέ-Βεζένκοφ.
Την περσινή σεζόν ο Ολυμπιακός επιδίωκε να εγκλωβίσει τους αντιπάλους του βασιζόμενος στην εκπληκτική του άμυνα, ακόμη και πρόπερσι που η ομάδα έτρεχε πολύ γρήγορα ήταν πρώτη παίζοντας αδιανόητο μπάσκετ στη κανονική διάρκεια. Εφέτος είναι πρώτη με όλους τους επιθετικούς δείκτες ανεβασμένους, όμως στα μάτια μου δεν παίζει το ίδιο εντυπωσιακά.
Δεν κάνω κριτική απλά παρατηρώ και για να είμαι ειλικρινής είμαι χαρούμενος που οι Πειραιώτες είναι στη κορυφή χωρίς να παίζουν σαγηνευτικά. Άλλωστε τη δεδομένη στιγμή αυτό που έχει σημασία είναι να νικάει η ομάδα τόσο για ψυχολογικούς όσο και για πρακτικούς λόγους, κυρίως για να υπάρχει ηρεμία.
Η νίκη είναι και θέμα συνήθειας, όσο κερδίζεις επιπλέον αποκτάς αυτοπεποίθηση, θεωρείς ότι ακόμη και όταν όλα πάνε στραβά θα τα καταφέρεις και θα γυρίσεις το τιμόνι, άλλωστε συνέβη αυτό και με τη Παρί στο ΣΕΦ ή τη Ζαλγκίρις στο Κάουνας (μπορώ να βάλω και άλλα ματς).
Οι Πειραιώτες δικαιούνται να βρίσκονται στη κορυφή, έχουν κερδίσει πολύ σημαντικά ματς και αν ήταν λίγο πιο προσεκτικοί στις λεπτομέρειες θα μπορούσαν να έχουν εξασφαλίσει ήδη το πλεονέκτημα της έδρας που αποτελεί τον απόλυτο στόχο των 34ων αγωνιστικών.
Ανυπομονώ να δω τον Κίναν Έβανς με τα ερυθρόλευκα και εκτιμώ ότι ο Αμερικανός είναι ακριβώς αυτό που λείπει από την εφετινή ομάδα, ένα ασσόδυο δηλαδή που θα είναι ικανός να σκοράρει και να πασάρει το ίδιο καλά και θα είναι ικανός να δημιουργεί με συνέπεια το δικό του σουτ. Σε συνδυασμό με τη παρουσία των Βεζένκοφ και Φουρνιέ δίπλα του οι πιθανότητες να συνεχίσει από εκεί που άφησε το νήμα πέρυσι είναι με το μέρος μας.
Τα επόμενα δύο ματς είναι πολύ κρίσιμα, με 2/2 ο Ολυμπιακός θα είναι στη πρώτη τετράδα γκαραντί, με ½ θα συνεχίσει να είναι γκράντε φαβορί και με 0/2 θα πρέπει να βγάλει μεγάλα διπλά διαφυλάσσοντας το Φάληρο αλώβητο.
Η Παρί πλέον δεν είναι ο άγνωστος αντίπαλος του πρώτου γύρου, όμως οι «ερυθρόλευκοι» πάνε λαβωμένοι και με μόλις ένα άσσο τον Γούλιαμς-Γκος συν τον Ναζ Μήτρου-Λονγκ. Εκτιμώ ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα δοκιμάσει ως χειριστή τον Μακκίσικ που του ταιριάζει και η φιλοσοφία της Παρί. Θα είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί ο αχαλίνωτος τρόπος που παίζουν μπάσκετ οι Γάλλοι και είναι αναγκαίο όλοι να κάνουν ένα βήμα μπροστά.
Σύμμαχος θα υπάρχει και θα βρίσκεται στη κερκίδα, με τους φίλους του Ολυμπιακού να αναμένεται να δώσουν βροντερό παρών στη γαλλική πρωτεύουσα σε μία από τις μεγαλύτερες εκδρομές που έχουν γίνει ποτέ. Αυτά που έχουν ετοιμάσει κυριολεκτικά είναι άξια σεβασμού και τόσο όμορφα που δεν θέλω να τα περιγράψω για να μην χαλάσω την έκπληξη.
Χάρηκα που είδα τον Μιλουτίνοφ στη πάτρα να επιστρέφει στις καλές του εμφανίσεις γιατί ο Σέρβος έχει τρελές δυνατότητες. Πρόκειται για ένα όπλο πολύ σημαντικό που εάν είναι στην ιδανική σωματική κατάσταση δημιουργεί σοβαρό πλεονέκτημα κοντά στο καλάθι.
Όσον αφορά τον Ντόρσει μη προδικάζεται αρνητικά τίποτα. Θα σας θυμίσω ότι ο Ντρου Νίκολας μέχρι τον Απρίλιο του 2009 βρισκόταν στη πόρτα της εξόδου από τον Παναθηναϊκό με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς να είναι ανήμπορος να τον εντάξει στο ροτέισον. Από εκεί και έπειτα όμως τα πάντα άλλαξαν και την ιστορία τη γνωρίζουμε. Μη σας φανεί απίθανο λοιπόν εάν κάτι αντίστοιχο συμβεί και με τον ομογενή γκαρντ, ο οποίος όμως θα πρέπει να κάνει και άλλα πράγματα πέραν του να έχει στο μυαλό του το πως θα σκοράρει. Πρέπει να αφήσει το παιχνίδι να έρθει σε αυτόν ομαλά και θα έρθουν στη πορεία και τα καλάθια.
Υ.Γ Κύριε Βρούτση Φεβρουάριο φτάσαμε, δεν θέλω να πιστέψω ότι ο Βοτανικός θα γίνει πιο σύντομα από τη παραχώρηση του ΣΕΦ, γιατί σε λίγο θα κατέβουν οι κορμοράνοι κοντά στη θάλασσα.