Οι αλλαγές που έκανε ο Πέδρο Μαρτίνς στην αρχική 11άδα του ματς με τον Ερυθρό Αστέρα δεν ήχησαν με τον καλύτερο τρόπο στα αυτιά πολλών. Η αλήθεια είναι ότι ο Μαρτίνς θύμησε το… κόλπο που είχε κάνει και πέρυσι την 2η αγωνιστική των ομίλων, τότε του Europa League, όταν με αντίπαλο την Μίλαν στο Σαν Σίρο, είχε αλλάξει όλη την 11άδα.
Τελικά να θυμήσουμε ότι ο Ολυμπιακός προκρίθηκε εις βάρος της Μίλαν. Ομως σίγουρα ο Ερυθρός Αστέρας δεν μπορεί να συγκριθεί με τη Μίλαν, ούτε κάποιος μπορούσε να σκεφτεί ότι οι Πειραιώτες θα μπορούσαν να χτυπήσουν τους Ιταλούς.
Ομως το ματς στο Βελιγράδι ο Ολυμπιακός μπορούσε να το πάρει και έτσι όχι μόνο θα είχε το απόλυτο προβάδισμα για την κατάληψη της 3ης θέσης, αλλά θα μπορούσε χωρίς άγχος να πάει να χτυπήσει το ματς με την Τότεναμ στο Λονδίνο, για την πρόκριση στους 16 του Champions League.
Ο Μαρτίνς υπό την πίεση για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, για πρώτη φορά φέτος αντέδρασε υπερβολικά, κάνοντας ένα εκτενές rotation σε ένα ευρωπαϊκό ματς, αντί να το κάνει στο ματς με την Λαμία που προηγήθηκε, η σε αυτό με τον Αρη που θα ακολουθούσε. Αν και από την Τρίτη έως την Κυριακή και με δεδομένο ότι ακολουθεί η διακοπή του πρωταθλήματος, θα μπορούσε να κατεβάσει την ίδια 11άδα, θεωρητικά πάντα.
Ο Πορτογάλος τεχνικός έχει καταλάβει την αναγκαιότητα της κατάκτησης του τίτλου στην Ελλάδα, αλλά έχοντας το πάθημα από το ΟΑΚΑ, έβαλε στην ζυγαριά πιο… μεγάλο το βαρύδι του Αρη από ότι του Ερυθρού Αστέρα.
Ο Μαρτίνς κατέβασε 11άδα… κυπέλλου Ελλάδος και όχι Champions League. Μία 11άδα που δεν είχαμε δει σε κανένα από τα ματς που είχαν προηγηθεί, με τα αποτελέσματα να ήταν φανερά από την αρχή του αγώνα, παρότι ο Ολυμπιακός προηγήθηκε. Σε καμία περίπτωση δεν έπαιξε παιχνίδι κατοχής, δεν απείλησε τον αντίπαλο, εκτός μίας-δύο φάσεων. Και βέβαια με την αποβολή του Μπενζιά και τον Μαρτίνς να μην αντιδρά όπως πολλοί θα περίμεναν, βάζοντας τον Γκιγιέρμε ως τρίτο στο κέντρο για να κρατήσει το 1-0, η κατάρρευση ήρθε ως λογικό επακόλουθο.
