Το ντέρμπι των αιωνίων αντιπάλων δεν χωρά κριτική, αφού ουσιαστικά ήταν ένα παιχνίδι της σειράς. Ο Ολυμπιακός ήταν κουρασμένος και χωρίς όρεξη στο παιχνίδι του, μακριά από τα στάνταρ που τον έχουμε συνηθίσει και είναι λογικό. Τα συνεχόμενα παιχνίδια, σε πρωτάθλημα και κύπελλο, έφθειραν τους βασικούς του Μαρτίνς, οι οποίοι έδειξαν ότι με την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος επαναπαύθηκαν και πήγαν στο ΟΑΚΑ εκ του ασφαλούς.
Φυσικά οι ερυθρόλευκοι σε αυτό το χρονικό σημείο δεν θέλουν να εντυπωσιάσουν αλλά να πάνε «σβηστοί» στην κατάκτηση του τίτλου διατηρώντας το αήττητο, με στόχο να χτυπήσουν τα δύο παιχνίδια που θα ακολουθήσουν, τον τελικό του κυπέλλου με την ΑΕΚ και τον επαναληπτικό με την Γουλβς. Μπορεί να μην το παραδέχονται στον Πειραιά, όμως ήδη έχουν αρχίσει να σκέφτονται αυτά τα δύο παιχνίδια, τα οποία κρίνουν έναν τίτλο και μία πρόκριση. Η εικόνα του Ολυμπιακού δεν ήταν «τραγική», απλά εγκλωβίστηκε στο αμυντικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού, ο οποίος είχε την ζωντάνια και το ταλέντο των νεαρών παικτών που χρησιμοποίησε ο Γιώργος Δώνης. Οι «πράσινοι» δεν έχουν πλέον τίποτα να χάσουν, όλα έχουν κριθεί και παίζουν χωρίς άγχος, κάτι που σαφώς τους ευνοεί.
Όπως και να ‘χει, ο Ολυμπιακός με την ισοπαλία δεν έχασε και κάτι σπουδαίο. Διατηρεί το αήττητο των 32 αγώνων στο φετινό πρωτάθλημα (42 σερί από πέρυσι), έκανε διαχείριση υλικού, «κερδίζοντας» τον Γκασπάρ και προχωράει ανεπηρέαστος για την εκπλήρωση των στόχων του.
