Με αφορμή την συμμετοχή στο Final Four του Άμπου Ντάμπι, του 14ου στην ιστορία της ομάδας, η επίσημη σελίδα του Ολυμπιακού μίλησε με τους πρωταγωνιστές των 13 προηγούμενων συμμετοχών, με τον Θοδωρή Παπαλουκά να μιλά για το Final Four του Βερολίνου το 2009.
Αναλυτικά όσα αναφέρει το Olympiacosbc.gr:
Ο Θοδωρής Παπαλουκάς «υπηρέτησε» τον Έφηβο σε δύο θητείες. Τη σεζόν 2001-02 και την τριετία 2008-2011 όταν και πρωταγωνίστησε στα Final 4 του 2009 και του 2010. Ο “Τεό” μίλησε στο Olympiacosbc.gr για το τί σημαίνει να εκπροσωπεί τον Ολυμπιακό -την ομάδα της καρδιάς του όπως ξεκαθαρίζει – στο υψηλότερο επίπεδο και ανακάλεσε στη μνήμη του τις πιο έντονες στιγμές από τον Ημιτελικό του Βερολίνου.
-Τι σημαίνει για εσάς η λέξη “Final 4” μετά από τόσες συμμετοχές;
«Το Final 4 είναι το αποκορύφωμα της σεζόν, η κορύφωση του ευρωπαϊκού μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο. Για μένα, κάθε συμμετοχή ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία, ένας μεγάλος στόχος που συνοδευόταν πάντα από πίεση, συγκίνηση και τεράστια υπερηφάνεια».
– Πόσο δύσκολο είναι για μια ομάδα να δώσει το “παρών” σε αυτή τη φάση της διοργάνωσης;
«Είναι εξαιρετικά δύσκολο. Δεν φτάνει μόνο να έχεις καλό ρόστερ ή εμπειρία. Χρειάζεται διάρκεια, χημεία, σωστό timing στη φόρμα σου και φυσικά νοοτροπία νικητή. Είναι μια διαδρομή που σε δοκιμάζει σε όλα τα επίπεδα».
– Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση για τον Ολυμπιακό στο Final 4 του Βερολίνου (το πρώτο του μετά από μια δεκαετία);
«Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν η επανεγκαθίδρυση του Ολυμπιακού στην ελίτ. Υπήρχε πίεση, προσδοκίες από τον κόσμο, και το ζητούμενο ήταν να δείξουμε ότι η ομάδα επέστρεψε για να μείνει».
– Τι θεωρείτε πως άλλαξε στην ομάδα και ακολούθησαν δύο κατακτήσεις και τόσες συμμετοχές σε Final 4;
«Άλλαξε η φιλοσοφία. Υπήρχε πια συνέχεια, επένδυση σε παίκτες με χαρακτήρα και νοοτροπία νικητή, ενώ δημιουργήθηκε ένας δυνατός κορμός. Παράλληλα, το DNA του συλλόγου επηρεάστηκε από τις εμπειρίες εκείνης της περιόδου».
– Μετά τα συνεχόμενα Final 4 και τις κατακτήσεις με την ΤΣΣΚΑ. Πόσο διαφορετικά ζήσατε εσείς το Final 4 του 2009, ως παίκτης του Ολυμπιακού;
«Ήταν πολύ ιδιαίτερο. Ήταν πιο συναισθηματικό για μένα. Το είχα ξαναζήσει όταν πήγα στην ΤΣΣΚΑ και είχαμε ακριβώς τον ίδιο στόχο. Να επαναφέρουμε την ομάδα εκεί που της άξιζε να βρίσκεται. Με την ΤΣΣΚΑ είχαμε φτάσει σε μια φάση που ξέραμε πώς να διαχειριζόμαστε τέτοιες στιγμές λόγω των συνεχόμενων παρουσιών».
– Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που κρατάτε από το Βερολίνο το 2009; (Μια στιγμή, ένα πρόσωπο, μια φράση);
«Θυμάμαι την ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια πριν τον ημιτελικό. Την ένταση, τα βλέμματα των παικτών, την αποφασιστικότητα. Αλλά και το συναίσθημα να φοράς τη φανέλα του Ολυμπιακού σε ένα τέτοιο επίπεδο. Πολύ έντονα θυμάμαι και τον “τραυματισμό” του Παναγιώτη Βασιλόπουλου που κατά τη γνώμη μου έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του ημιτελικού η απουσία του».
-Ποια ήταν η αίσθηση να εκπροσωπείτε τον Ολυμπιακό σε τόσο υψηλό επίπεδο;
«Υπερηφάνεια. Ήξερα καλά τι σημαίνει αυτός ο σύλλογος για τον κόσμο του, και να τον εκπροσωπώ σε μια τόσο σημαντική στιγμή ήταν τιμή. Ήταν και προσωπική ευθύνη, να συνεισφέρω στην επιστροφή της ομάδας στην κορυφή της Ευρώπης. Ήταν ένας από τους κυριους λόγους που πήρα την απόφαση να φύγω από την ΤΣΣΚΑ και να επιστρέψω στην Ελλάδα. Ήθελα να το ζήσω όλο αυτό με την ομάδα της καρδιάς μου».
