Ο Κεστούτις Κεμζούρα δεν είναι κάνας τυχαίος προπονητής. Ίσως δεν έχει τις περγαμηνές του Λάσο, του Μεσίνα ή του (γραφικού και ξεπερασμένου πλέον) Ομπράντοβιτς, αλλά δεν είναι… του πανεριού, κάτι το οποίο έχει αποδείξει και με την Εθνική Λιθουανίας, αλλά και σε αυτά τα πρώτα παιχνίδια στον Ολυμπιακό.
Κυρίως στην Μόσχα, όταν και έκανε… ματ στον Ηττούδη, αλλά και στο χτεσινό παιχνίδι με την Ζαλγκίρις, όταν είχε απάντηση σε κάθε ερώτημα που του έβαζε ο… πανούργος Γιασικεβίτσιους.
Ποιες ήταν οι δύο κινήσεις του που έκαναν την διαφορά στην αναμέτρηση της Παρασκευής; Πρώτον, μοίρασε εξαιρετικά την τράπουλα. Σε αντίθεση με τον… κορυφαίο Έλληνα (άνεργο) προπονητή (όπως τον χαρακτήρισε μερικούς μήνες πριν τον απολύσει, ο γνωστός επώνυμος φίλος του Παναθηναϊκού), ο οποίος… ξεζούμισε τους παίκτες του (ούτε ο Γκάλης στα καλά του δεν έπαιζε τόσο), ο Λιθουανός φρόντισε να χρησιμοποιήσει όλα τα χαρτιά του. Στηρίχθηκε στους αρχηγούς Σπανούλη και Πρίντεζη, χωρίς όμως να τους… ξελιγώσει και αυτοί δεν τον απογοήτευσαν. Ο αρχηγός είχε 16 πόντους, επτά ασίστ, 16 ranking σε 23’58” και ο Πρίντεζης από την πλευρά του είχε 10 πόντους, τρία ριμπάουντ, 12 ranking σε 30’08’. Η μεγάλη επιτυχία του Κεμζούρα, όμως, ήταν η σταδιακή ενσωμάτωση στο ματς του Ριντ, ο οποίος σε 14′ είχε 10 πόντους, δύο τάπες και 14 ranking, δείχνοντας πως, επιτέλους, ο Ολυμπιακός απέκτησε ένα… σκιάχτρο στην ρακέτα του, πίσω από τον Μιλουτίνοφ.
Ακόμα μία σημαντική κίνηση του Κεμζούρα, όμως, ήταν και η επιστροφή του Μπόλντγουιν. Ναι, ο Αμερικανός ήταν… φευγάτος. Από την στιγμή, όμως, που, όπως φαίνεται, δεν βρέθηκε η φόρμουλα αποχώρησης, ο Λιθουανός έπρεπε να τον επαναφέρει ομαλά στην ομάδα. Να του δώσει κίνητρο να αγωνιστεί, να προσφέρει και όχι να τον… παρκάρει στην εξέδρα. Και τα κατάφερε. Ο Αμερικανός δεν εμφανίστηκε αδιάφορος. Το αντίθετο μάλιστα, καθώς με το μεγάλο και γυμνασμένο κορμί του, βοήθησε αρκετά στα matchups που επιχείρησαν οι παίκτες της Ζαλγκίρις, περισσότερο από ότι θα το έκανε ο μικροκαμωμένος Τσέρι. Του ταίριαζε αρκετά το παιχνίδι του Μπόλντγουιν και βοήθησε με τον τρόπο του, με τον Κεμζούρα να περιμένει αρκετά περισσότερα στο μέλλον.
Όλα είναι τόσο καλά και αρμονικά στο πειραϊκό στρατόπεδο; Όχι, δεν θα κάνουμε το άσπρο – μαύρο, καθώς τα… εγκλήματα που έγιναν το καλοκαίρι, δύσκολα διορθώνονται στο ακέραιο. Σίγουρα, όμως, η εμφάνιση της Παρασκευής έδειξε πως, με την πάροδο του χρόνου και με την αφομοίωση των συστημάτων, ο Ολυμπιακός θα είναι αξιοπρεπής απέναντι στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, θα διεκδικήσει με αξιώσεις ότι του αναλογεί και δεν θα είναι …. φτωχός συγγενής της Euroleague.
